Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

turned upside down

  • 1 inverto

    in-verto, verti, versum, 3, v. a., to turn upside down, turn about, to upset, invert (class.).
    I.
    Lit.:

    pingue solum Fortes invertant tauri,

    to turn up, plough up, Verg. G. 1, 64:

    campum,

    id. ib. 3, 161:

    Boreas invertit ornos,

    upturns, overthrows, Luc. 6, 390:

    vinaria,

    to upset, empty, Hor. S. 2, 8, 39:

    mare,

    i. e. disturbed, rough, id. Epod. 10, 5:

    alveos navium inversos pro tuguriis habere,

    Sall. J. 18, 5:

    adeo vehementer talum inverti, ut minimum affuerim quin articulum defregerim,

    dislocated, App. Flor. 3, p. 134, 3:

    si polypus invertatur,

    Plin. 9, 30, 48, § 91:

    invertere se,

    to turn over, id. 32, 2, 5, § 13:

    cum in locum anulum inverterat,

    Cic. Off. 3, 9, 38. —
    2.
    Esp., to dip, dye:

    albentes lanas,

    Sil. 16, 568.—
    II.
    Trop., to invert, transpose; to change. alter; to pervert; to exchange:

    ut cum semel dictum sit directe, invertatur ordo, et idem quasi sursum versus retroque dicatur,

    Cic. Part. 7, 24: quae in vulgus edita ejus verbis, invertere supersedeo, to alter, give in another form, Tac. A. 15, 63:

    virtutes,

    to alter, misrepresent, Hor. S. 1, 3, 55:

    lanas,

    to dye, color, Sil. 16, 569:

    Vertumnus Deus invertendarum rerum est,

    i. e. of barter, trade, Ascon. ad Cic. Verr. 2, 1, 59, § 154. —
    B.
    Esp. of words, to pervert, misapply, use ironically (cf. inversio, I.):

    invertuntur verba, ut, etc.,

    Cic. de Or. 2, 65, 262.—Hence, inversus, a, um, P. a., turned upside down, inverted.
    A.
    Lit.:

    vomer inversus,

    Hor. Epod. 2, 63:

    carinae,

    Plin. 9, 6, 5, § 15:

    manus (opp. supina),

    id. 12, 25, 54, § 121:

    charta,

    Mart. 4, 87, 11:

    submovere Euros Pellibus inversis,

    turned inside out, Juv. 14, 187.—
    B.
    Trop., inverted, perverted: annus, inverted, brought back to its beginning, i. e. completed, ended, Hor. S. 1, 1, 36:

    pro curia, inversique mores!

    perverted, corrupt, id. C. 3, 5, 7:

    consuetudo,

    Quint. 3, 9, 9:

    verba,

    perverted from their proper meanings, ambiguous, Ter. Heaut. 2, 3, 131; so,

    too, verba,

    dark, obscure, Lucr. 1, 642. — Neutr. sing. as adv.: inversum, upside down:

    surculis inversum superpositis,

    Sol. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > inverto

  • 2 verto

    verto ( vorto), ti, sum, 3 ( inf. vortier, Plaut. Rud. 3, 6, 48; Lucr. 1, 710; 2, 927; 5, 1199 al.), v. a. and n. [Sanscr. root vart-, to apply one's self, turn; cf. vart-ukas, round].
    I.
    Act., to turn, to turn round or about (syn.: verso, contorqueo).
    A.
    Lit.:

    (luna) eam partem, quaecumque est ignibus aucta, Ad speciem vertit nobis,

    Lucr. 5, 724:

    speciem quo,

    id. 4, 242:

    ora huc et huc,

    Hor. Epod. 4, 9:

    terga,

    Ov. Tr. 3, 5, 6:

    gradu discedere verso,

    id. M. 4, 338:

    verso pede,

    id. ib. 8, 869:

    pennas,

    i. e. to fly away, Prop. 2, 24, 22 (3, 19, 6):

    cardinem,

    Ov. M. 14, 782:

    fores tacito cardine,

    Tib. 1, 6, 12: cadum, to turn or tip up, Hor. C. 3, 29, 2:

    versā pulvis inscribitur hastā,

    inverted, Verg. A. 1, 478:

    verte hac te, puere,

    Plaut. Ps. 1, 3, 29; cf.:

    verti me a Minturnis Arpinum versus,

    Cic. Att. 16, 10, 1:

    cum haesisset descendenti (virgini) stola, vertit se et recollegit,

    Plin. Ep. 4, 11, 9:

    ante tuos quotiens verti me, perfida, postes,

    Prop. 1, 16, 43:

    Pompeiani se verterunt et loco cesserunt,

    turned about, wheeled about, fled, Caes. B. C. 3, 51; cf.:

    vertere terga,

    to turn one's back, run away, betake one's self to flight, id. B. G. 1, 53; 3, 21; id. B. C. 1, 47; 3, 63 fin.; Liv. 1, 14, 9; cf.

    also: hostem in fugam,

    to put to flight, rout, id. 30, 33, 16;

    Auct. B. Afr. 17: iter retro,

    Liv. 28, 3, 1:

    hiems (piscis) ad hoc mare,

    Hor. Epod. 2, 52: fenestrae in viam versae, turned or directed towards, looking towards, Liv. 1, 41, 4; cf.:

    mare ad occidentem versum,

    id. 36, 15, 9:

    Scytharum gens ab oriente ad septentrionem se vertit,

    Curt. 7, 7, 3:

    (Maeander) nunc ad fontes, nunc in mare versus,

    Ov. M. 8, 165: terram aratro, to turn up or over, to plough, etc., Hor. S. 1, 1, 28:

    ferro terram,

    Verg. G. 1, 147:

    glaebas (aratra),

    Ov. M. 1, 425; 5, 477:

    solum bidentibus,

    Col. 4, 5:

    agros bove,

    Prop. 3, 7, 43 (4, 6, 43):

    collem,

    Col. 3, 13, 8:

    freta lacertis (in rowing),

    Verg. A. 5, 141:

    ex illā pecuniā magnam partem ad se vortit,

    Cic. Div. in Caecil. 17, 57.—Mid.: vertier ad lapidem, to turn or incline one's self towards, Lucr. 5, 1199:

    congressi... ad caedem vertuntur,

    Liv. 1, 7, 2; so,

    versi in fugam hostes,

    Tac. H. 2, 26; cf.:

    Philippis versa acies retro,

    Hor. C. 3, 4, 26:

    sinit hic violentis omnia verti Turbinibus,

    to whirl themselves about, Lucr. 5, 503:

    magnus caeli si vortitur orbis,

    id. 5, 510:

    vertitur interea caelum,

    revolves, Verg. A. 2, 250:

    squamarum serie a caudā ad caput versā,

    reaching, Plin. 28, 8, 30, § 119.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to turn:

    ne ea, quae reipublicae causa egerit, in suam contumeliam vertat,

    Caes. B. C. 1, 8:

    in suam rem litem vertendo,

    Liv. 3, 72, 2:

    usum ejus (olei) ad luxuriam vertere Graeci,

    Plin. 15, 4, 5, § 19; cf.:

    aliquid in rem vertere,

    turn to account, make profitable, Dig. 15, 3, 1 sqq.:

    edocere, quo sese vertant sortes,

    Enn. Trag. v. 64 Vahl.; Verg. A. 1, 671:

    ne sibi vitio verterent, quod abesset a patriā,

    Cic. Fam. 7, 6, 1:

    idque omen in Macedonum metum verterunt Tyrii,

    Curt. 4, 2, 13:

    in religionem vertentes comitia biennic habita,

    making a matter of religious scruple, Liv. 5, 14, 2:

    aquarum insolita magnitudo in religionem versa,

    id. 30, 38, 10; cf. id. 26, 11, 3:

    id ipsum quod iter belli esset obstructum, in prodigium et omen imminentium cladium vertebatur,

    Tac. H. 1, 86 fin.:

    vertere in se Cotyi data,

    to appropriate, id. A. 2, 64:

    perii! quid agam? quo me vertam?

    Ter. Hec. 4, 1, 1:

    quo se verteret, non habebat,

    Cic. Phil. 2, 29, 74; id. Div. 2, 72, 149:

    Philippus totus in Persea versus,

    inclined towards him, Liv. 40, 5, 9:

    toti in impetum atque iram versi,

    id. 25, 16, 19:

    si bellum omne eo vertat,

    id. 26, 12, 13:

    di vortant bene, Quod agas,

    cause to turn out well, prosper, Ter. Hec. 1, 2, 121; cf. infra, II. B.; so,

    in melius somnia,

    Tib. 3, 4, 95.—
    2.
    In partic.
    a.
    To turn, i. e. to change, aller, transform (syn. muto):

    Juppiter In Amphitruonis vortit sese imaginem,

    Plaut. Am. prol. 121:

    in anginam ego nunc me velim vorti,

    id. Most. 1. 3, 61:

    omnes natura cibos in corpora viva Vertit,

    Lucr. 2, 880: vertunt se fluvii frondes et pabula laeta In pecudes; vertunt pecudes [p. 1978] in corpora nostra Naturam, id. 2, 875 sq.; cf.:

    cum terra in aquam se vertit,

    Cic. N. D. 3, 12, 31:

    verte omnis tete in facies,

    Verg. A. 12, 891:

    ego, quae memet in omnia verti,

    id. ib. 7, 309:

    tot sese vertit in ora,

    id. ib. 7, 328:

    inque deum de bove versus erat,

    Ov. F. 5, 616:

    Auster in Africum se vertit,

    Caes. B. C. 3, 26 fin.; cf. Liv. 30, 24, 7:

    semina malorum in contrarias partes se vertere,

    Cic. Div. 2, 14, 33:

    omnia versa et mutata in pejorem partem,

    id. Rosc. Am. 36, 103:

    cur nunc tua quisquam Vertere jussa potest,

    Verg. A. 10, 35:

    hic continentiam et moderationem in superbiam ac lasciviam vertit,

    Curt. 6, 6, 1; cf.:

    fortuna hoc militiae probrum vertit in gloriam,

    id. 9, 10, 28:

    versus civitatis status,

    Tac. A. 1, 4:

    versis ad prospera fatis,

    Ov. H. 16, 89: solum, to change one's country, i. e. to emigrate or go into exile, Cic. Balb. 11, 28; Amm. 15, 3, 11 et saep.; v. solum. —With abl. (rare and poet.):

    nullā tamen alite verti Dignatur,

    Ov. M. 10, 157; cf.

    muto.—Prov.: in fumum et cinerem vertere,

    to turn into smoke, dissipate, Hor. Ep. 1, 15, 39.—Mid.:

    omnia vertuntur: certe vertuntur amores,

    Prop. 2, 8, 7 (9):

    saevus apertam In rabiem coepit verti jocus,

    Hor. Ep. 2, 1, 149.—
    b.
    To exchange, interchange: nos divitem istum meminimus adque iste pauperes nos;

    vorterunt sese memoriae,

    Plaut. Truc. 2, 1, 11; cf.:

    vorsis gladiis depugnarier,

    id. Cas. 2, 5, 36.—
    c.
    Of literary productions, to turn into another language, to translate (syn.:

    transfero, interpretor, reddo): Philemo scripsit, Plautus vortit barbare,

    Plaut. Trin. prol. 19:

    si sic verterem Platonem, ut verteruntnostri poëtae fabulas,

    Cic. Fin. 1, 3, 7:

    verti etiam multa de Graecis,

    id. Tusc. 2, 11, 26:

    annales Acilianos ex Graeco in Latinum sermonem vertit,

    Liv. 25, 39, 12.—
    d.
    To ply:

    stimulos sub pectore vertit Apollo,

    i. e. stimulates the fury, Verg. A. 6, 101.—
    e.
    In partic., like our to turn upside down, i. e. to overturn, overthrow, subvert, destroy (= everto):

    Callicratidas cum multa fecisset egregie, vertit ad extremum omnia,

    Cic. Off. 1, 24, 84:

    agerent, verterent cuncta,

    Tac. H. 1, 2; id. A. 2, 42; 3, 36:

    Cycnum Vi multā,

    Ov. M. 12, 139:

    fluxas Phrygiae res fundo,

    Verg. A. 10, 88; 1, 20; 2, 652:

    vertere ab imo moenia Trojae,

    id. ib. 5, 810:

    Ilion fatalis incestusque judex... vertit in pulverem,

    Hor. C. 3, 3, 20:

    proceras fraxinos,

    id. ib. 3, 25, 16:

    ab imo regna,

    Sen. Hippol. 562:

    Penates,

    id. Troad. 91:

    puppem,

    Luc. 3, 650:

    fortunas,

    Amm. 28, 3, 1.—
    f.
    Mid., from the idea of turning round in a place, to be engaged in, to be in a place or condition; also to turn, rest, or depend upon a thing:

    jam homo in mercaturā vortitur,

    Plaut. Most. 3, 1, 109:

    res in periculo vortitur,

    id. Merc. 1, 2, 12; Phaedr. 2, 8, 19; so,

    res vertitur in majore discrimine,

    Liv. 6, 36, 7:

    ipse catervis Vertitur in mediis,

    Verg. A. 11, 683:

    omnia in unius potestate ac moderatione vertentur,

    Cic. Verr. 1, 7, 20; so,

    spes civitatis in dictatore,

    Liv. 4, 31, 4:

    totum id in voluntate Philippi,

    id. 37, 7, 8:

    causa in jure,

    Cic. Brut. 39, 145:

    hic victoria,

    Verg. A. 10, 529:

    cum circa hanc consultationem disceptatio omnis verteretur,

    Liv. 36, 7, 1:

    puncto saepe temporis maximarum rerum momenta verti,

    id. 3, 27, 7.— Impers.:

    vertebatur, utrum manerent in Achaico concilio Lacedaemonii, an, etc.,

    Liv. 39, 48, 3.—
    g.
    To ascribe, refer:

    quae fuerunt populis magis exitio quam fames morbique, quaeque alia in deum iras velut ultima malorum vertunt,

    Liv. 4, 9, 3 Weissenb. ad loc.:

    cum omnium secundorum adversorumque in deos verterent,

    id. 28, 11, 1.—
    h.
    = considero; exercitum majorum more vortere, Sall. ap. Serv. ad Verg. A. 5, 408 dub. (Sall. H. inc. 51 Dietsch ad loc.).
    II. A.
    Lit.:

    depulsi aemulatione alio vertunt,

    Tac. A. 1, 18:

    eoque audaciae provectum ut verteret, etc.,

    id. ib. 4, 10:

    utinam mea vocula dominae vertat in auriculas!

    Prop. 1, 16, 28:

    versuros extemplo in fugam omnes ratus,

    Liv. 38, 26, 8 (but in Lucr. 5, 617 the correct read. is cancri se ut vortat).—
    B.
    Trop., to turn, change, etc.:

    jam verterat fortuna,

    Liv. 5, 49, 5:

    libertatem aliorum in suam vertisse servitutem conquerebantur,

    id. 2, 3, 3:

    totae solidam in glaciem vertere lacunae,

    Verg. G. 3, 365: verterat pernicies in accusatorem, Tac. A. 11, 37:

    quod si esset factum, detrimentum in bonum verteret,

    Caes. B. C. 3, 73 fin.:

    ea ludificatio veri in verum vertit,

    Liv. 26, 6, 16: talia incepta, ni in consultorem vertissent, reipublicae pestem factura, against, Sall. H. inc. 89 Dietsch:

    neque inmerito suum ipsorum exemplum in eos versurum,

    Liv. 7, 38, 6:

    si malus est, male res vortunt, quas agit,

    turn out badly, Plaut. Pers. 4, 1, 5; so,

    quae res tibi vertat male,

    Ter. Ad. 2, 1, 37:

    quod bene vertat, castra Albanos Romanis castris jungere jubet (= cum bonis omnibus),

    Liv. 1, 28, 1; 3, 62, 5; 3, 35, 8:

    quod bene verteret,

    Curt. 5, 4, 12; 7, 11, 14:

    hos illi (quod nec vertat bene), mittimus haedos,

    Verg. E. 9, 6.—
    b.
    Annus, mensis vertens, the course or space of a year, of a month:

    anno vertente sine controversiā (petisses),

    Cic. Quint. 12, 40; so,

    anno vertente,

    id. N. D. 2, 20, 53; Nep. Ages. 4, 4; cf.:

    apparuisse numen deorum intra finem anni vertentis,

    Cic. Phil. 13, 10, 22:

    tu si hanc emeris, Numquam hercle hunc mensem vortentem, credo, servibit tibi,

    Plaut. Pers. 4, 4, 76; Macr. S. 1, 14.—
    (β).
    Pregn.: annus vertens, the great year or cycle of the celestial bodies (a space of 15,000 solar years), Cic. Rep. 6, 22, 24.—Hence, ver-sus ( vors-), or (much less freq.) ver-sum ( vors-), adv., turned in the direction of, towards a thing; usu. after the name of a place to which motion is directed (orig. a part., turned towards, facing, etc., and so always in Livy; cf. Liv. 1, 18, 6 Weissenb. ad loc.; 1, 41, 4; 9, 2, 15).
    A.
    Form versus (vors-).
    1.
    After ad and acc.:

    T. Labienum ad Oceanum versus... proficisci jubet,

    Caes. B. G. 6, 33: ad Alpes versus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2:

    ad Cercinam insulam versus, Auct. B. Afr. 8, 3: ad Cordubam versus, Auct. B. Hisp. 11: modo ad Urbem, modo in Galliam versus,

    Sall. C. 56, 4. —
    2.
    After in and acc.:

    in agrum versus,

    Varr. R. R. 3, 5, 10:

    in forum versus,

    Cic. Lael. 25, 96:

    in Arvernos versus,

    Caes. B. G. 7, 8: si in urbem versus venturi erunt, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 78 (82), 3.—
    3.
    After acc. alone (class. only with names of towns and small islands):

    verti me a Minturnis Arpinum versus,

    Cic. Att. 16, 10, 1:

    Brundisium versus,

    id. Fam. 11, 27, 3:

    Ambraciam versus,

    Caes. B. C. 3, 36:

    Massiliam versus,

    id. ib. 2, 3:

    Narbonem versus,

    id. B. G. 7, 7.—
    4.
    After other advv.:

    deorsum versus,

    Cato, R. R. 156, 4:

    sursum versus,

    Cic. Or. 39, 135:

    dimittit quoquo versus legationes,

    Caes. B. G. 7, 4:

    ut quaedam vocabula utroque versus dicantur,

    Gell. 5, 12, 10; cf. the adverbs deorsum, sursum, etc.—
    B.
    Form versum (vors-).
    1.
    After ad and acc.:

    animadvertit fugam ad se versum fieri,

    Sall. J. 58, 4.—
    2.
    After other advv.:

    cunas rursum vorsum trahere,

    Plaut. Am. 5, 1, 60 (63):

    lumbis deorsum versum pressis,

    Varr. R. R. 2, 7, 5:

    vineam sursum vorsum semper ducito,

    Cato, R. R. 33, 1:

    cum undique versum circumfluat,

    Gell. 12, 13, 20:

    utroque vorsum rectum est ingenium meum,

    Plaut. Capt. 2, 3, 8.
    Versus is said by many lexicons to be also a prep.
    , but no ancient authority can be safely cited for this use. The true readings are:

    in Italiam versus,

    Cic. Fam. 4, 12, 1:

    adversus aedem,

    Liv. 8, 20, 8:

    in forum versus,

    Plin. 10, 43, 60, § 121; and perh. in oppidum, Auct. B. Hisp. 21.

    Lewis & Short latin dictionary > verto

  • 3 in-vertō (-vortō)

       in-vertō (-vortō) vertī, versus, ere,    to turn upside down, turn about, upset, invert, reverse: solum, plough up, V.: Allifanis vinaria, empty, H.: alveos navium invorsos pro tuguriis habere, S.: submovere Euros Pellibus inversis, turned inside out, Iu.: inversum contristat Aquarius annum, recurring cycle (of the sun), H.: cum in locum anulum inverterat: loca satis dentibus (i. e. ad dentes serendos), V.—Fig., to invert, transpose, change, reverse: ut invertatur ordo.—To pervert, abuse: inversi mores, corrupt, H.: virtutes, misrepresent, H.: quae invertere supersedeo, i. e. to paraphrase, Ta.—Of words, to misapply, use ironically: invertuntur verba, ut, etc.: Inversa verba, ambiguous, T.

    Latin-English dictionary > in-vertō (-vortō)

  • 4 rotundus (rut-)

        rotundus (rut-) adj. with comp.    [roto], rolling, round, circular, spherical, rotund: stellae: mundum rotundum esse volunt: ut nihil efficere posset rotundius: bacae, H.—As subst n.: locus infimus in rutundo, a sphere.—Prov.: mutat quadrata rotundis, i. e. turns everything upside down, H.—Fig., round, rounded, perfect: sapiens in se ipso totus, teres atque rotundus, H.—Of speech, round, well turned, smooth, polished, elegant: verborum constructio: ore rotundo loqui, H.

    Latin-English dictionary > rotundus (rut-)

  • 5 conversus

    I
    conversa, conversum ADJ
    upside down; inverted; turned backward; recurved; facing in a specified directio
    II
    convert; one who has changed
    III
    turning, twisting around

    Latin-English dictionary > conversus

  • 6 rotundus

    rŏtundus ( rŭt-), a, um, adj. [rota], wheel-shaped, i. e. round, circular, spherical, rotund (very freq. and class.; cf. teres).
    I.
    Lit.:

    cur ea, quae fuerint juxtim quadrata, procul sint Visa rotunda,

    Lucr. 4, 502; cf. Cic. Fin. 2, 12, 36:

    stellae globosae et rotundae,

    id. Rep. 6, 15, 15:

    mundum rotundum esse volunt,

    id. N. D. 1, 10, 24.— Comp.:

    mundum ita tornavit, ut nihil effici possit rotundius,

    Cic. Univ. 6; so,

    bacae,

    Hor. Epod. 8, 13; cf.:

    capita rotundiora... rotundissima,

    Cels. 8, 1 fin.:

    locus infimus in rotundo,

    Cic. Tusc. 5, 24, 69:

    togae,

    hanging evenly all round, Quint. 11, 3, 139.—

    Prov.: diruit, aedificat, mutat quadrata rotundis,

    i. e. turns every thing upside down, Hor. Ep. 1, 1, 100.—
    II.
    Trop., round, rounded.
    A.
    In gen.:

    sapiens Fortis et in se ipse totus, teres atque rotundus,

    Hor. S. 2, 7, 86:

    illa rotunda et undique circumcisa,

    Quint. 8, 5, 27.—
    B.
    In partic., of speech (opp. rough, unpolished), round, well turned, smooth, polished, elegant (in Cic. with quasi or ut ita dicam added; but v. infra, adv. b.):

    erat verborum et delectus elegans et apta et quasi rotunda constructio,

    Cic. Brut. 78, 272; cf.:

    Thucydides praefractior nec satis, ut ita dicam, rotundus,

    id. Or. 13, 40:

    Graiis dedit ore rotundo Musa loqui,

    Hor. A. P. 323;

    celeris ac rotunda distributio,

    Quint. 3, 4, 16:

    rotunda volubilisque sententia,

    Gell. 11, 13, 4:

    rotundi numeri (with brevis),

    id. 17, 20, 4:

    verba,

    id. 16, 1, 1.—Hence, adv.: rŏtun-dē.
    * a.
    (Acc. to I.) Roundly:

    ut in orbem quam rotundissime formetur,

    Col. Arb. 5, 2.—
    * b.
    (Acc. to II.) Roundly, smoothly, elegantly:

    a te quidem apte ac rotunde,

    Cic. Fin. 4, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > rotundus

  • 7 rutundus

    rŏtundus ( rŭt-), a, um, adj. [rota], wheel-shaped, i. e. round, circular, spherical, rotund (very freq. and class.; cf. teres).
    I.
    Lit.:

    cur ea, quae fuerint juxtim quadrata, procul sint Visa rotunda,

    Lucr. 4, 502; cf. Cic. Fin. 2, 12, 36:

    stellae globosae et rotundae,

    id. Rep. 6, 15, 15:

    mundum rotundum esse volunt,

    id. N. D. 1, 10, 24.— Comp.:

    mundum ita tornavit, ut nihil effici possit rotundius,

    Cic. Univ. 6; so,

    bacae,

    Hor. Epod. 8, 13; cf.:

    capita rotundiora... rotundissima,

    Cels. 8, 1 fin.:

    locus infimus in rotundo,

    Cic. Tusc. 5, 24, 69:

    togae,

    hanging evenly all round, Quint. 11, 3, 139.—

    Prov.: diruit, aedificat, mutat quadrata rotundis,

    i. e. turns every thing upside down, Hor. Ep. 1, 1, 100.—
    II.
    Trop., round, rounded.
    A.
    In gen.:

    sapiens Fortis et in se ipse totus, teres atque rotundus,

    Hor. S. 2, 7, 86:

    illa rotunda et undique circumcisa,

    Quint. 8, 5, 27.—
    B.
    In partic., of speech (opp. rough, unpolished), round, well turned, smooth, polished, elegant (in Cic. with quasi or ut ita dicam added; but v. infra, adv. b.):

    erat verborum et delectus elegans et apta et quasi rotunda constructio,

    Cic. Brut. 78, 272; cf.:

    Thucydides praefractior nec satis, ut ita dicam, rotundus,

    id. Or. 13, 40:

    Graiis dedit ore rotundo Musa loqui,

    Hor. A. P. 323;

    celeris ac rotunda distributio,

    Quint. 3, 4, 16:

    rotunda volubilisque sententia,

    Gell. 11, 13, 4:

    rotundi numeri (with brevis),

    id. 17, 20, 4:

    verba,

    id. 16, 1, 1.—Hence, adv.: rŏtun-dē.
    * a.
    (Acc. to I.) Roundly:

    ut in orbem quam rotundissime formetur,

    Col. Arb. 5, 2.—
    * b.
    (Acc. to II.) Roundly, smoothly, elegantly:

    a te quidem apte ac rotunde,

    Cic. Fin. 4, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > rutundus

См. также в других словарях:

  • turned upside down — the apartment was turned upside down Syn: in disarray, in disorder, jumbled up, in a mess, in a muddle, untidy, disorganized, chaotic, all over the place, in chaos, in confusion, topsy turvy, at sixes and sevens; informal higgledy piggledy …   Thesaurus of popular words

  • The World Turned Upside Down — is an English ballad. It was first published on a broadside in 1643 as a protest against the policies of Oliver Cromwell relating to the celebration of Christmas.Fact|date=October 2007 Cromwell believed the holiday should be a solemn occasion,… …   Wikipedia

  • The World Turned Upside Down — ist eine englische Ballade. Es sind unterschiedliche Versionen überliefert. Inhaltsverzeichnis 1 Geschichte 2 Text 3 Weblinks 4 Einzelnachweise …   Deutsch Wikipedia

  • upside down — upside down1 adv [Date: 1400 1500; Origin: up so down up as if down (14 16 centuries)] 1.) with the top at the bottom and the bottom at the top ▪ To get the plant out of the pot, turn it upside down and give it a gentle knock. 2.) turn sth upside …   Dictionary of contemporary English

  • upside down — adverb * with the top part at the bottom or lower than the bottom part: The car landed upside down in a ditch. turn someone s life/world upside down to change someone s life completely, often in a way that is shocking or upsetting: My world has… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • upside-down cake — ☆ upside down cake n. a cake baked with a bottom layer of fruit and turned upside down before serving …   English World dictionary

  • upside-down — adjective being in such a position that top and bottom are reversed (Freq. 1) a quotation mark is sometimes called an inverted comma an upside down cake • Syn: ↑inverted • Similar to: ↑turned * * * upside down …   Useful english dictionary

  • upside down */ — UK / US adverb with the top part at the bottom or lower than the bottom part The car landed upside down in a ditch. • turn someone s life/world upside down to change someone s life completely, often in a way that is shocking or upsetting My world …   English dictionary

  • upside down — adv. & adj. adv. 1 with the upper part where the lower part should be; in an inverted position. 2 in or into total disorder (everything was turned upside down). adj. (also upside down attrib.) that is positioned upside down; inverted. Phrases and …   Useful english dictionary

  • upside down — adjective an upside down canoe turned upside down Syn: upturned, upended, inverted, wrong side up, overturned; capsized, flipped …   Thesaurus of popular words

  • upside-down cake — noun batter baked atop a layer of sweetened fruit then turned upside down so fruit is on top • Syn: ↑skillet cake • Hypernyms: ↑cake * * * noun, pl ⋯ cakes [count, noncount] US : a cake that is baked with a layer of fruit (such as pineapple) on… …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»